راههای پیشگیری از همجنس گرایی
روشهای پیشگیری
برای پیش گیری راههای مختلفی وجود دارد که عبارتند از:
1- آموزش مسائل جنسی:
یکی از راههایی که برای جلوگیری از انحرافات و بروز حالات بد جسمی و روانی برای نوجوانان پیشنهاد می شود آموزش مسائل جنسی است.
این آموزش می تواند در خانه یا مدرسه صورت پذیرد؟ البته اگر با هماهنگی و همراهی خانواده و مدرسه این مهم انجام شود، نتیجه بهتر و سریع تری به دست می آید، در اینجا به نقش آموزش جنسی در تربیت جنسی می پردازیم.
الف) آموزش جنسی چیست؟
آن چه در آموزش از مربی به متربی منتقل می شود مجموعه اطلاعاتی است . در مورد مسائل جنسی هم باید فرض بر این باشد که متربی ذهنش خالی است و برای عملکرد درست از امور جنسی به اطلاعاتی در این زمینه نیاز دارد. با توجه به اینکه میل جنسی مانند سایر نیازها به ارضا نیاز دارد، فرد باید وظیفه اعضای خاص را شناخته و هدف هر کدام را مورد توجه قرار دهد؛ راه ارضای صحیح را از راه غلط بشناسد؛ و خوبی ها و بدی ها، هر یک را بداند؛ از این جهت طبیعی است که نادانسته های کودک، نوجوان و جوان، بیش از دانسته هایش می باشد و از این رو ضروری است بر عملش افزوده شود.
ب) آیا آموزش مسائل جنسی جایز است؟
در زمینه مسائل جنسی این سئوال مطرح می شود که آیا از جنبه تربیتی، آموزش مسائل جنسی به مصلحت فرد و جامعه است یا خیر؟ در صورت جواز چنین آموزشی، تا چه اندازه و چگونه می توان مسائل مزبور را باز کرد؟ از جمله اموری که در آموزش مسائل جنسی دخالت دارد، مساله باورها و ارزش های اجتماعی است که مردم به آن ها پایبند هستند و برای آن ارزش قائل می شوند. در زمینه آموزش مسایل جنسی، همه به یک صورت به آن نمی نگرند و به آن اهمیت نمی دهند. هایم گینات می گوید:
عقاید مربوط به مسائل جنسی نوجوان ها، ضد و نقیض است و انسان در این باره به تضاد ارزش ها برخورد می کند. به اعتقاد بعضی پدر و مادرها وقت آن رسیده است که واقعیات تازه ای را بپذیریم. نگرانی این دسته از والدین، بیماری های مقاربتی، آبستنی ناخواسته و آبروریزی است و تنها راه مقابله را آموزش جنسی می دانند. از طرفی عده ای مخالفت می کنند و می گویند : آزادی های جنسی بی بندوباری را تشویق می نماید و تمدن بشری را به مخاطره می اندازد و پدری می گوید: وظیفه نوجوان، مطالعه و کسب دانش است؛ لذا باید بر شهوات نفسانی اش غالب باشد. به اعتقاد برخی والدین حتی بحث درباره مسائل جنسی درست نیست؛ چون تحریک کننده است. نوجوان علاقه مند است و می خواهد درباره مسایل جنسی هر چه بیشتر بداند؛ از ندانستن ناراحت است و خواهان جواب قانع کننده و واقع بینانه است. اگر نوجوان بتواند در بحثی جدی شرکت کند، آزادانه حرف هایش را می زند . در اینکه آیا آموزش جنسی لازم است یا نه، باید گفت امروزه جوان های غربی از تلویزیون و سینما و مدرسه آموزش می بینند و می خوانند و می شنوند، خیابان ها منبع اطلاعات نادرست هستند.(47)
ج) ضرورت طرح و آموزش مسائل جنسی
علاقه به کسب معلومات جنسی قبل از رسیدن به سن بلوغ، به صورت طبیعی در کودکان پیدا می شود و آنان به تفاوت های میان زن و مرد و بزرگ تر و کوچک تر زیاد توجه می کنند. این توجه و علاقه به کسب معلومات جنسی در کودکی رنگ و بوی جنسی ندراد؛ ولی با توجه به این که او در حال آماده شدن برای ورود به بلوغ جنسی است، باید والدین و مربیان دلسوز آگاهی های لازم غیر تحریک کننده را به او بدهند. دختران قبل از حیض شدن باید اطلاعاتی راجع به بلوغ و آنچه یک دختر با آن دست به گریبان است، به دست آورند تا زمانی که در آن موقعیت قرار گرفتند، بدون ترس و اضطراب به وظیفه خود عمل کنند.
پسران نیز با این که دیرتر از دختران به بلوغ جنسی می رسند، وضعیتی مشابه دارند؛ از این رو نباید آنان را از معلوماتی که در زمینه بلوغ و مسائل مربوط به آن نیازمندند، محروم گذاشت. ناگفته نماند که به مرور زمان جوانان- چه دختر و چه پسر- ظرف معلومات جنسی خود را پر خواهند کرد؛ اما پیش از آنکه افراد غیر دلسوز و بعضا ناباب منبع اطلاعات فرزندان شوند، باید مادران برای دختران و پدران برای پسران معلمی کنند و اگر خود به علت ناکافی بودن اطلاعات یا شرم و خجالت نمی توانند به این مهم ا قدام کنند، نباید دست روس هم بگذارند و بی تفاوت از کنار مهم ترین دوران زندگی فرزندان خود عبور نمایند؛ بلکه باید افراد دیگری مانند بعضی خویشاوندان، معلمان، طبیب خانواده و روحانی معتمد که این شایستگی را دارند، به این کار وادار نمایند. والدین و مربیان وظیفه دارند آن چه خیر و صلاح فرزندان است، به آنان یاد دهند.
حضرت امیرالمومنین علی علیه السلام می فرماید:
به فرزندان خود آن چه را که به وسیله آن خدا به آنها نفع می رساند، یاد دهید. (48)
در این روایت ملاک آموزش مشخص شده، و آن رساندن نفع به فرزند است؛ حال اینکه چه چیزی به نفع متربی است، برخی از راه عقائد و ارزش های دینی و اجتماعی حاکم بر جامعه معلوم می شود و مقداری هم به تشخیص خود مربی بر می گردد.
در فرهنگ ما ایرانیان صحبت کردن درباره ی کامجویی، حکم تابو (نگفتنیها، محرمات) دارد و والدین نیز این امور را جزء نگفتنی های زندگی قرار داده اند و هرگز با فرزندان خود در این خصوص حرف نمی زنند؛ حتی قبل ازدواج چیزی در این باره به فرزندان نمی آموزند و دختر و پسری که زن و مرد آینده هستند، اطلاعات جنسی ناقصی دارند. گویا فرهنگ ما تعمداً چشم و گوش خود را به روی این مسایل بسته و آن را قابل مطرح شدن نمی داند. حال این سئوال مطرح است که آیا دین اسلام با این شیوه ی برخورد موافق است یا خیر؟ آیا اسلام طرح مسایل جنسی را مجاز می شمارد و بلکه در مواردی آن را ضروری و قلمداد کرده است؟
معمولاً می گویند تماس جنسی که به منظور رفع نیاز جنسی صورت می گیرد، امری طبیعی است؛ همانگونه که خوردن و آشامیدن، جهت رفع گرسنگی و تشنگی امری عادی است. در این صورت چرا نباید درباره امور جنسی صحبت کرد تا همیشه اطلاعات ناقصی از مسایل آن داشته باشیم. مگر نه این است که اطلاعات ناقص و در مواردی غلط باعث می شود رفتارهای ما که بر اساس آن اطلاعات است نیز؛ ناقص و غلط باشد. اگر زن و شوهر بدانند برخی از ناراحتی های اعصاب و بد رفتاری ها و غیره در نتیجه عدم ارضای صحیح میل جنسی است که از اطلاعات ناقص و غلط آنان از امور جنسی ناشی می شود، شاید به خود آیند و به فکر تکمیل و تصحیح اطلاعات خود در این باره بیفتند.
از مطالب گذشته روشن شد که اسلام ارضای میل جنسی را مفید و ضروری می داند؛ به همین جهت کسب اطلاعات مفید را برای ارضای صحیح آن را نیز، لازم می شمارد. امام صادق علیه السلام می فرماید: «خداوند هیچ کدام از نیازها را (که انسان به آن احتیاج داشته باشد)، رها نکرده، مگر این که (راه رفع نیازمندی را) به پیامبرش آموخته است ( که به مردم بیاموزد) از جمله تعلیمات خدا به پیامبرش این بود که روزی به منبر رفت و حمد و ثنای خدا را گفت سپس فرمود: جبرئیل از طرف خدا آمده و می گوید: دختران باکره به منزله ی میوه بر درخت هستند که وقتی رسیدند و باغبان آن را نچیند، نور آفتاب آن را فاسد و باد آن را پراکنده می کند، و دختران باکره نیز زمانی که بالغ شدند و مثل سایر زنان حیض دیدند، هیچ دوایی جز شوهر کردن برای آنها نیست؛ چون آنان هم انسان هستند» (49)
امام رضا علیه السلام می فرمایند:
جبرئیل بر پیامبر ﷺ نازل شد و گفت: که خدا به تو سلام می رساند و می گوید: که دختران باکره به منزله میوه بر درخت هستند که وقتی رسیدند هیچ دوایی ندارند، جز این که چیده شوند، و گر نه نور آفتاب و باد آن را فاسد می کنند، و دختران باکره نیز زمانی که به رشد زنان رسیدند، هیچ دوایی جز شوهر کردن برایشان نیست، و الا آنان از فتنه در امان نیستند.(50)
علاوه بر آن منابع اسلامی آیات و روایاتی وجود دارد که متکفل تبیین شیوه صحیح آمیزش جنسی است و در واقع شیوه ی آمیزش صحیح را به انسان می آموزد. پس می توان گفت که نه تنها اسلام آموزش و طرح مسائل جنسی را منع نکرده، بلکه خود بدان اقدام کرده است. جابر بن عبدالله انصاری می گوید:
پیامبر ﷺ از مواقعه قبل از ملاعبه با همسر نهی کردند.
علاوه بر این اسلام بر مرد سفارش می کند که بعد از رفع نیاز جنسی، فوراً خود را کنار نکشد. مطالب این چنینی، فراوان است که در جای خود به آن ها پرداخته شده. ناگفته نماند که برای طرح این قبیل امور، باید حدودی را در نظر گرفت و حریم هایی را نگه داشت.
تغییرات جسمی و رشد ناگهانی اعضای بدن در دوران بلوغ و تحولات جنسی نمی تواند برای حالات روانی نوجوان بی اثر باشد؛ زیرا او پس از ظهور تغییرات جسمی و بدنی که بسیار سریع صورت می گیرد، نمی تواند خود را به راحتی و به طور صحیح با آن ها سازگار کند و در نتیجه دچار نوعی اضطراب، تعجب، تشویش و ناامنی می شود؛ از این رو نوجوان حساسیت پیدا می کند و هیجان های تندی در او ظاهر می شود.
برای جلوگیری از این قبیل نگرانی ها و ناراحتی های روانی در نوجوانان، باید به طریقی سازنده، آنان را قبل از رسیدن به بلوغ، از اتفاقات و تغییرات جسمی ناشی از بلوغ آگاه کرد، و بعد از بلوغ آنان را راهنمایی نمود تا مضطرب و نگران نشوند. بهترین راهی که برای جلوگیری از انحرافات و بروز حالات بدروانی برای نوجوانان پیشنهاد می شود، آموزش جنسی است. این آموزش هم می تواند در خانه و هم در مدرسه صورت پذیرد؛ البته اگر با هماهنگی و همراهی هم این مهم انجام شود، نتیجه بهتر و سریع تری گرفته می شود.
د) آثار بی توجهی به آموزش صحیح جنسی
برخی از والدین اطلاعات کمی درباره مسایل جنسی دارند و در مورد امراضی که دستگاه تناسلی را تهدید می کند، بی اطلاع هستند؛ مثلاً نمی دانند با درد قاعدگی دختران چگونه برخورد کنند . یا به سبب شرم و حیایی که بین والدین و فرزندان است، فرزندان کم تر درباره مسایل جنسی سئوال می کنند و والدین هم نمی توانند آن چه در مورد مسایل جنسی می دانند، به فرزندان خو منتقل کنند.
بر خلاف تصور و باور مردم، مسایل بلوغ از جمله مساله جنسی را نباید به سکوت برگزار کرد و از کنار آن گذشت. نباید نوجوان را در این زمینه به حال خود رها کرد؛ بلکه او را ازدگرگونی ها و تحولات جنسی، جسمی و روحی این دوره آگاه نمود. در صورتی که والدین و مربیان از این امر مهم غفلت کنند، زمینه به وجود آمدن آسیب ها و مشکلاتی برای فرد ایجاد خواهد شد.
برخی از آسیب هایی که نوجوانان و جوان را تهدید می کند، عبارتند از :
1-استفاده از کانال های اطلاعاتی آلوده، غیر مطمئن و بعضاً مضر در مورد امور جنسی بر اثر ارضا نشدن حس کنجکاوی جنسی صورت می گیرد.
2- احساس گناه و خجلت از مشاهده عوارض طبیعی بلوغ که نوعاً به انزوا، درون گرایی و خودارضایی می انجامد.
3- عدم اطلاع از تکلیف شرعی و وظایفی که نوجوان از نظر شرعی در قبال عوارض جسمی و جنسی این دوره دارد و در نتیجه بنیان اخلاقی و اعتقادی وی در اوان تکلیف سست می شود.
4- بی اطلاعی نوجوان از مسائل قریب الوقوع، باعث عدم انجام تکالیف شرعی شده و نقطه شروع نامناسبی برای حیات دینی و معنوی فرد محسوب می گردد.
5- ناآگاهی نوجوان از علایم جنسی و روانی بلوغ جنسی وی را غافلگیر و مضطرب می کند و باب کانال های اطلاعاتی جنسی دیگر را که غالباً منحرف اند و بدآموزی دارند، می گشاید.(51)
6- شکل گیری عادات و رفتارهای نابهنجار جنسی، مبتنی بر اطلاعات غلط جنسی که در زندگی به آن ها دست یافته است؛ مثلاً کسی که داشتن روابط جنسی را گناه قلمداد می کند، چنین روابطی را شامل رابطه زناشویی نیز می داند. در نتیجه آنگاه که خود در نقش یک زن یا شوهر ظاهر می شود، این طرز فکر بر رفتارهای جنسی او اثر می گذارد و موجب بروز رفتارهای نامتعادل در زمینه جنسی شده و رابطه جنسی به سردی می گراید و به اصطلاح در زمینه جنسی سرد مزاج می شود.(52)
با توجه به این مسائل لازم است افراد واجد صلاحیت که مناسبات دوستانه ای با نوجوانان دارند، او را از مسایل مبتلا به جنسی خود آگاه کرده و بینش درستی درباره سیر طبیعی رشد جنسی و جسمی به وی بدهند. مرحوم سید بن طاووس از جمله دانشمندانی است که تربیت فرزند را به خصوص در زمان بلوغ مورد توجه خویش قرار داده و درباره دوره ی بلوغ مسایل مهم و سودمندی را به فرزند خویش متذکر شده اند. ایشان در بخشی از نامه ای که به مناسبت نزدیک شدن بلوغ فرزندش، محمد، نگاشته است، تشرف به تکلیف را نعمت الهی و روز تکلیف را عیدی بزرگ برای انسان می داند و به فرزندش سفارش می کند که این روز را مهم ترین روز خود به حساب آورد. ایشان برای این که صداقت خود را به چنین گفتاری نشان دهند، مبلغی پول به رسم هدیه و عیدی برای او در نظر می گیرند. (53)
ه) آثار و فوائد آموزش صحیح جنسی
روی آوردن به آموزش جنسی این فایده را دارد که جلو مشکلات را می گیرد، علاوه بر آن آثار مثبت دیگری نیز در پی خواهد داشت که عبارتند از :
1-اجتناب از راه های غیرصحیح ارضای میل جنسی
2- جلوگیری از اختلال در سایر روابط خانوادگی
3- جلوگیری از دلسردی و دل زدگی از عمل جنسی
4- رسیدن به رابطه جنسی کامل
در پرتو آگاهی های سودمند و کامل جنسی است که زن و مرد می توانند به یک رابطه کامل جنسی برسند. رابطه کامل جنسی زمانی محقق می شود که با عشق بازی شروع شود و طرفین در آن به اوج لذت جنسی برسند. در نزدیکی کامل باید پس از عشق بازی برای مرد و زن تخلیه جنسی- و از مرد انزال کامل- صورت گیرد و بعد از آن هم وقت استراحت باشد. انزال ناقص منی آثار نامطلوبی دارد که از رابطه جنسی ناقص ناشی می شود؛ برخی از آنها عبارتند از:
- در پروستات مرد اختلال ایجاد می شود؛ غلبه خون در مجاری ادرار و ورم بیضه ها از دیگر عوارض آن است.
- اگر تحریک پذیری روحی و روانی طرفین که بر اثر تماس جسمانی به وجود آمده و می تواند روی اعصاب هر دو اثر بگذارد، تکرار شود، آثار نامطلوبی از جمله ناتوانی جنسی در پی خواهد داشت.
- کم طاقت شدن، زود از جا در رفتن و عصبانی شدن، از دیگر خطرهای رابطه ی جنسی ناقص است؛ چون انرژی، متراکم و سرکوب شده است و راهی برای تخلیه می جوید. البته در این خصوص بهترین راه تخلیه، دوش آب سرد یا ولرم است.
5- بهره کامل از آمیزش جنسی
و) شیوه آگاه کردن متربی از مسایل جنسی
آگاه نمودن متربی از مسایل جنسی، به دو صورت امکان پذیر است:
-ارتقای دانش جنسی قبل از طرح سئوال از طرف متربی
- ارتقای دانش جنسی از طریق پاسخگویی به سئوال های جنسی
2- توجه به عزت و کرامت انسانی
یکی دیگر از راه هایی که انسان با آن می تواند از آلوده شدن به گناه مصون بماند، توجه به عزت و کرامت خود می باشد. مسلماً هر کس برای خود، شأن و شخصیتی قائل است و حاضر نیست به سادگی آن را از دست بدهد. توجه به این مساله موجب می شود انسان بدون فکر به کاری دست نزند و اگر پیشامدی به شخصیت او آسیب رساند، در صدد جبران بر می آید. در مورد تربیت جنسی نیز، می توان از این مساله سود جست.
شخصیت و آبرو در جامعه اسلامی – و شاید جوامع غیر اسلامی- جایگاه والایی دارد و نوع مردم از انگشت نما شدن در جامعه به وسیله ی لغزش های جنسی؛ بیش تر از بی آبرویی به وسیله لغزش های دیگر هراس دارند؛ از این رو می توان از این زاویه به متربی گوشزد کرد و او را از افتادن در گرداب انحرافات جنسی بر حذرداشت. در روایتی از حضرت علی علیه السلام نقل شده است:
هر کس برای خودش بزرگی و کرامت قائل باشد، شهوت برایش پست می شود.(54)
و همین طور حضرت فرموده اند:
هر کس شرافت خویش را بشناسد، او را از پستی شهوت مصون می دارد.
بر عکس، اگر نگرش درستی از بلوغ و مسایل آن برای نوجوان و جوان شکل نگیرد و در نتیجه آن را کم ارزش و یا بی ارزش قلمداد کند، زمینه ی گرایش به بزهکاری و انحرافات جنسی در او فراهم می شود. چه زیبا فرموده است حضرت علی علیه السلام: از شر کسی که نفس خود را خوار کرده است، در امان نباش.(55)
3- توجه به ارزش ها
سومین راهی که در پیش گیری می تواند مورد استفاده قرار گیرد، توجه به ارزش هاست. در منابع اسلامی به این نکته توجه زیادی شده که در طول زندگی به امور ارزشمند تذکر داده شده شود؛ مثلاً هنگام طرح روابط فرزندان با والدین در منزل و بیان محدودیت های آن، وقت نماز را محور قرار می دهد و می فرماید:
ای کسانی که ایمان آوردید، کسانی که مالک آنان هستید و فرزندانی که به حد تمیز رسیده اند و هنوز بالغ نشده اند، باید هنگام وارد شدن (بر والدین) در سه زمان اجازه بگیرند؛ بعد وارد شوند: یکی قبل از نماز صبح (وقتی که معمولاً زن و شوهر با لباس خواب هستند) دیگری بعد از (نماز) ظهر هنگامی که لباس های کامل تان را کنار می گذارید و آخر بعد از نماز عشاء.(56)
با این که دعاهای متعددی برای زمان آمیزش وارد شده است که در آن هنگام خوانده شود. همه این تاکیدات برای این است که انسان از عمل جنسی، صرفا قصد لذت جویی نداشته باشد.
دوران بلوغ و ایام جوانی، دوره توجه شدید به ارزش اشیاء و زیبایی های زندگی در شئون مختلف مادی و معنوی است. اخلاق نوجوان و جوان بر معیار ارزش ها توسعه می یابد و شخصیت آنان بر همان اساس رشد می کند. «جوان بر حسب منافع خود و افکار باطنی خویش در مقابل ارزشی که برای اشیاء و اعمال و اوضاع قائل می شود، خیلی حساس است.» (57)
برای متخلق شدن به اخلاق پسندیده و رسیدن به رشد شخصیت، توجه به سه نوع ارزش ضروری است:
1-ارزش عمر 2-ارزش زندگی 3- ارزش اخلاقی.(58)
4- استمداد از خداوند و اهل بیت علیهم السلام
انسان باید از ادامه نگاه به زن بیگانه خودداری کند؛ زیرا نگاه پی در پی آتش شهوت را شعله ور می سازد. در صورتی که امکان ارضای میل جنسی نبود، با خواندن نماز و توسل به اهل بیت علیهم السلام به آنان پناه ببرد و از آنان کمک بخواهد.
توجه به خدا و اهل بیت علیهم السلام به نوبه خود ایمان را تقویت می کند و موجب می شود فکر گناه به ذهن انسان راه نیابد . به علاوه سبب می شود انسان به خود آید و با احساس شرم و حیا در برابر آن بزرگواران، از لغزش مصونیت یابد. (59)
روایات
برای جلوگیری از پیش آمدن چنین عمل شنیعی چند چیز را که مقدمات قریبه و بعیده آن است تحریم فرموده:
نگاه شهوتی بر پسر حرام است:
1 -نگاه کردن از روی شهوت به جوان امرد ( پسری که هنوز مو به صورتش در نیامده) حرام است. بلکه از رسول خدا ﷺ روایت شده که: فتنه ی جوان زیبای امرد از فتنه ی دختر باکره بیشتر است. پس بر هر مسلمانی واجب است از چشمان خود نهایت مواظبت را بکند که به چنین گناه بزرگی مبتلا نشود.(60)
لجام آتشین برای بوسه شهوت
2- بوسیدن جوانی از روی شهوت حرام است. چنانچه از حضرت صادق علیه السلام است که پیغمبر ﷺ فرمود: کسی که جوانی را از روی شهوت ببوسد خداوند او را در قیامت به لجامی از آتش لجام می فرماید. (61)
و از حضرت رضا علیه السلام مرویست که: هرگاه جوانی را از روی شهوت ببوسد ملائکه آسمان و ملائکه های زمین و ملائکه غضب او را لعنت کنند و جهنم برایش آماده شود و مکان بدی جایگاهش می باشد.( فقه الرضا)
و نیز از پیغمبر ﷺ روایت شده است که فرمودند: کسی که جوانی را از روی شهوت ببوسد خداوند او را در آتش جهنم هزار سال معذب می فرماید.(62)
و اگر مسلم شد که کسی جوانی را از روی شهوت بوسیده باید حد بخورد و حدش از سی تا نود تازیانه است هر قدر حاکم شرع صلاح بداند او را می زند.
خوابیدن دو مرد یا دو زن
3- خوابیدن دو مرد در یک بستر و زیر یک لحاف در صورتی که هر دو عریان باشند حرام است و همچنین است حکم دو زن، فرقی بین محرم و بیگانه نیست.
و در چند روایت است که باید آنها را حد زد و برایش هم حد زنا معین شده یعنی آنها را یکصد تازیانه بزنند.(63)
و بعضی از علماء فرموده اند چون برای خوابیدن دو مرد عریان زیر یک لحاف حد معین شده پس از گناهان کبیره است.
و از رسول خدا ﷺ مرویست که: بستر فرزندان خود را از ده سالگی جدا سازید یعنی دو برادر یا دو خواهر زیر یک لحاف از همان کوچکی نخوابند.(64)
پاسخ به دو سئوال:
سئوال اول: حد لواط چقدر است؟
چون حرمت و فساد لواط بیشتر از زنا است حدش شدیدتر است و آن کشتن می باشد هرگاه لواط کننده و دهنده هر دو عاقل و بالغ باشند هر دو را باید کشت و فاعل را بوسیله ی شمشیر یا سنگسار کردن یا زنده به آتش سوزانیدن یا از بالای بلندی مانند کوه پرتاب کردن با دست و پای بسته، بایستی کشت و انتخاب نوع قتل به نظر حاکم جامع الشرایط است.
و از حضرت امیرالمومنین علیه السلام مرویست که: پس از کشتن بدنش را به آتش بسوزانند و این گناه بزرگ مانند زنا به یکی از دو چیز ثابت می شود:
یکی اقرار است به اینکه فاعل یا مفعول یا هر دو به این گناه خود چهار مرتبه اقرار کنند و اگر کمتر از چهارمرتبه اقرار کند حد بر او جاری نمی شود و تنها تعزیر (تأدیب) می شود و بعضی از فقهاء فرموده اند: چهارمرتبه اقرار باید در چهار مجلس شود و شرط است در اقرار کننده بلوغ (پس اگر نابالغ باشد تادیب باید شود) و کمال عقل و حریت و اختیار (پس اگر به اجبار و اکراه بوده حد ندارد).
دوم شهادت چهار مرد عادل بالمعاینه است یعنی بگویند به چشم خود دیدیم که فلان با فلان لواط نموده و اگر گواهی دهندگان کمتر از چهار نفر باشند گواهی آنها رد می شود و حد جاری نمی گردد بلکه حد قذف بر آنها باید جاری شود و اگر شخص لاطی پیش از گواهی شهود توبه کند حد بر او جاری نمی شود و هر یک از اقرار و گواهی اگر بر دخول بر دُبُر باشد حد آن کشتن است و اگر بر تفخیذ یعنی دخول در الیه و رانها باشد حد آنها یکصد تازیانه است.(65)
سئوال دوم: چرا حد لواط قتل است
1- دو نفری که شرم و حیاء را از دست داده و از عالم انسانیت سقوط کرده و در نتیجه انحراف جنسی در جلو چشم چهار مرد با تقوی با هم جمع شوند جز جرثومه فساد چیز دیگر نیستند و اگر زنده بمانند جامعه ای را آلوده و منحرف – به مانند خود خواهند ساخت چنانچه در قوم لوط در ابتداء شیطان یک نفر را به این گناه آلوده ساخت سپس آن بدبخت دیگران را به این گناه وادار کرد تا جائیکه در برابر چشم یکدیگر مردان به مردان و زنان با زنان جمع می شدند و نیز کسی که از چنین گناه بزرگی از کار خود پشیمان نشود و توبه نکند دانسته می شود کفر و انکارش به خدا و سرای آخرت و بالجمله چنین شخص جز کشتن و سوختن او چاره دیگری نیست و نیز گوئیم:
2- برای اینکه این گناه بزرگ در میان مسلمانان شایع نگردد که در اثر اشاعه اهمیت و قبح آن از نظرها محو گردد در دین اسلام، با اینکه برای اثبات هر موضوعی گواهی دو مرد عادل کافی است لیکن در موضوع اثبات زنا و لواط به گواهی دو نفر یا سه نفر ثابت نمی شود بلکه بر آنها جایز نیست گواهی دادن و اگر گواهی دادند بر آنها حد قذف (نسبت زنا یا لواط به مسلمان دادن) جاری می شود بلی اگر چهار مرد عادل به چشم خود ببینند دخول یا تفخیذ را می توانند گواهی دهند و به گواهی آنها ثابت می شود و حد فاعل و مفعول جاری می گردد به شرط اینکه پیش از گواهی از کردار خود پشیمان و تائب نشوند و الا حد ساقط می گردد.
و اما اقرار به اینکه در شرع اسلام هر انسان بالغ عاقل از روی اختیار و عمد به موضوعی که به زیان او است اگر یک مرتبه اقرار و اعتراف صریح کند ثابت می شود لیکن در موضوع زنا و لواط تا سه مرتبه هم ثابت نمی شود مگر اینکه چهار مرتبه تکرار کند و احتمال مزاح یا بیماری روانی یا چیز دیگر داده نشود و این سخت گیری برای آنست که از اقرار دست بردارد و حد بر او جاری نشود و دانسته شود که این گناه آن قدر بزرگ و مبغوض است که هیچ مسلمانی به آن آلوده نمی گردد و اهمیت آن باقی بماند و از این بیان دانسته می شود سر کراهت اقرار توضیح مطلب آنکه اگر مسلمانی به گناه زنا یا لواط آلوده شد فاش کردن کردار ناروای خود و اقرار به آن مکروه است هر چند اگر نزد حاکم شرع چهار مرتبه اقرار کند و حد بر او جاری شود عذاب آخرتی قطعاً ندارد و خداوند عادل جمع نخواهد فرمود بین عقوبت دنیوی و عذاب اخروی و گنه کار پس از اجرای حد بر او قطعاً از آن گناه پاک شده است لیکن بهتر آن است که سر خود را فاش نکند و تنها با پروردگار خود این راز را در میان گذارد و از در توبه و تصرع به سوی او در آید و براستی از کردار خود پشیمان و از شرمساری نزد پروردگار سوخته و گداخته و نالان باشد امید است که خداوند به ناله های او ترحم فرموده و از آن آلودگی پاکش فرماید و البته باید تا آخر عمر بین خوف و رجا باشد یعنی هم از عقوبت آخرت بترسد و هم امید به فضل و کرم الهی داشته باشد و به عبارت دیگر نه مغرور و بیدرد و بی باک باشد به مانند اینکه کاری نکرده و گناه خود را کوچک شمرده و خود را پاک پنداشته باشد و نه یأس و ناامیدی او را بگیرد و خیال کند گناه او بزرگتر از آن است که آمرزیده شود و از این روی خدا را نخواند و از او طلب آمرزش نکند. (66)
در اینجا چند روایت ذکر می شود:
1-امیرالمومنین علیه السلام فرمود: اگر سزوار بود که کسی دو بار سنگسار شود هر آینه لواط کننده این چنین سنگساری می شد.
شریعت های آسمانی متفقاً با این خوی نکوهیده به مبارزه پرداخته اند زیرا اساس بقدری اجتماع تناسل است و لواط مانع از آن است و در نتیجه این عمل منکر اجتماع را در معرض فساد و زوال قرار می دهد به علاوه ارتکاب این عمل موجب آن می شود که روح مردانگی کودک از میان برود و سرانجام از قیام به وظائف حیاتی و اجتماع که مستلزم داشتن روح رجولیت حقیقی است عاجز ماند و صدمه ای عظیم از این راه متوجه اجتماع شود زیرا برای آنکه تناسل بر اساس صحیح انجام شود لازم است که مرد و زن در جهت رجولیت و انوثیت کامل و صحیح باشند و لواط یا نسل را از میان می برد و یا آن را ضعیف می سازد.
داستانی زیبا
توبه می کند و نمی سوزد
در فروع کافی کتاب الحدود از حضرت صادق علیه السلام روایت می کند که: روزی حضرت امیرالمومنین علیه السلام در میان جماعت اصحاب بودند مردی آمد و گفت یا امیرالمومنین با پسری لواط نموده ام پاکم کن، (یعنی بر من اجرای حد فرما) حضرت فرمود: برو به خانه ات شاید سودائی در طبیعت حرکت کرده باشد ( چون به سبب احتمال شبهه، حد ساقط می شود لذا فرمود شاید حواست حاضر نیست و اقرارت از روی کمال عقل و شعور نیست) روز دیگر آمد و همان اقرار را کرد و خواهش اجرای حد را تکرار نمود.
حضرت ثانیاً فرمود: به منزلت رو، شاید سودائی در طبیعت حرکت کرده و چنین اقراری می کنی تا اینکه سه مرتبه بازگشته و همان طور اقرار و سپس خواهشش را تکرار کرد.
در مرتبه ی چهارم حضرت فرمود: که پیغمبر ﷺ در این واقعه سه حکم فرموده هر یک را می خواهی اختیار کن یکی اینکه دست و پایت را ببندند و از کوه پرتابت کنند یا اینکه با شمشیر ترا بکشند یا با آتش ترا بسوازنند؟
عرض کرد: یا علی! کدامیک از اینها دشوارتر است؟ فرمود: سوزاندن با آتش، گفت: آن را اختیار کردم.
حضرت فرمود: تهیه ی کار خودت را بکن، گفت چنین خواهم کرد، پس برخاست و دو رکعت نماز خواند سپس گفت خدایا گناهی از من سرزده که تو به آن دانایی و من از گناه تو ترسیدم و به نزد وصی رسول تو آمدم و از او خواهش کردم مرا از گناه پاک کند، او مرا بین سه نوع عقوبت مختار فرمود خداوندا من آن را که سخت تر بود انتخاب کردم از تو می خواهم که این عقوبت را کفاره ی گناهان من گردانی و مرا در آخرت به آتش خود در جهنم نسوزانی پس گریان برخاست و د گودالی پر از آتش که برایش آماده شده بود نشست آتش از اطرافش شعله می کشید.
حضرت امیرالمومنین علیه السلام بر حالش رقت فرمود و گریان شد و اصحاب همه به گریه در آمدند، پس از آن، حضرت فرمود: برخیز ای مرد که ملائکه آسمان و زمین را به گریه در آوردی به درستی که خداوند توبه ات را پذیرفت، برخیز و به آن گناهی که کردی نباید برگردی. (67)
نکته: مشهور بین فقهاء آن است که اگر گنه کار پس از اقرار و حاضر شدن برای اجرای حد، توبه نماید امام مخیر است که حد را اجرا کند یا نکند. چنانچه در حدیث مزبور امام علیه السلام از اجرای حد صرف نظر فرمود و این اختیار اجرای حد مخصوص موردی است که گناه با اقرار گنه کار ثابت شود نه به شهادت شهود که در این صورت توبه ی گنه کار در اجرا نمودن حد تاثیری نداشته و حتماً باید حد اجرا شود.
یک مسئله:
باید دانست که مادر و خواهر و دختر پسری که لواط داده بر لواط کننده حرام همیشگی است، یعنی پس از این عمل زشت دیگر هیچ وقت نمی تواند مادر و دختر و خواهر لواط دهنده را بگیرد. (68)
مطالب تکمیلی:
همجنس گرایی و همجنس بازی - ارضای میل جنسی
همجنس گرایی و همجنس بازی - آثار هم جنس خواهی
همجنس گرایی و همجنس بازی - امراض و بیماری های همجنس بازان
همجنس گرایی و همجنس بازی - همجنس گرایی از دیدگاه قرآن
همجنس گرایی و همجنس بازی - فلسفه همجنس گرایی
همجنس گرایی و همجنس بازی - همجنس بازی از دیدگاه روایات
همجنس گرایی و همجنس بازی - همجنس گرایی از دیدگاه جامعه شناسی
پی نوشت:
(47)- تربیت جنسی در اسلام/ ص 166-167، به نقل از روان شناسی بلوغ، هایم گینات، ترجمه مهدی قراچه داغی/ ص 136-138.
(48)- وسائل الشیعه/ ج 27/ ص 45/ح 23170.
(49)- وسایل الشیعه/ج7/ ص 39.
(50)- بحارالانوار/ج16/ ص 223.
(51)- مراحل رشد و تحول انسان/ ص 193 و 194 و 221، محمد رضا.شرفی)
(52)- تربیت جنسی در اسلام/ ص 177.
(53)- همان/ ص 177.
(54)- بحارالانوار/ج87/ص71 و ص 13.
(55)- تربیت جنسی در اسلام/ ص 202-203.
(56)- نور/ 58-60.
(57)- گفتار فلسفی/ص 46.
(58)- تربیت جنسی در اسلام/ ص 203-205.
(59)- همان/ ص 208-209.
(60)- وسائل الشیعه/ باب نکاح/ باب 21، ص 258) همان/ج1/ص 206.
(61)- همان.
(62)- مستدرک/کتاب نکاح، باب 17/ ص 57.
(63)- گناهان کبیره/ ج1/ ص 207.
(64)- وسائل الشیعه/ کتاب النکاح/ باب 127/ ص 30 .
(65)- گناهان کبیره/ ج1/ ص 208.
(66)- همان/ ج1/ ص 208-209.
(67)- همان/ ج1/ ص 210-211 .
(68)- همان/ ج1/ ص211.
منابع:
- تربیت جنسی در اسلام/ حافظ ثابت/ ناشر: مرکز انتشارات موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره)، چاپ سوم/ تابستان 1386.
- انتخاب هسمر/ ابراهیم امینی/ ناشر: مرکز انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی/ چاپ هفدهم/ سال 1380.
- تفسیر نمونه/ ناصر مکارم شیرازی/ انتشارات دارالکتب الاسلامیه/ چاپ بیست و نهم / سال 1382.
- میزان الحکمه/ محمد محمدی ری شهری/ انتشارات دارالحدیث/ چاپ سوم/ سال1381.
- وسائل الشیعه/ شیخ حر عاملی/ موسسه آل البیت علیهم السلام/ چاپ اول/ 1409ق.
- نهج البلاغه.
- بیماریهای آمیزشی و ناتوانیهای جنسی/ مجتبی رستمی و علی اصیلیان/ انتشارات هنرهای زیبا/ چاپ اول سال 1384.
- گناهان کبیره/ عبدالحسین دستغیب/ دفتر انتشارات اسلامی/ چاپ دوازدهم/ تابستان 1387.
- مستدرک الوسائل/ میرزا حسین نوری/ موسسه آل البیت لاحیاء التراث/طبع دوم/ 1409 قمری.
- جامعه شناسی روابط جنسی/ مؤلف: آندره مورالی دانینو/ مترجم: حسن پویان/ انتشارات توس/ چاپ اول، 1383/ چاپ حیدری
- بحارالانوار/ محمد باقر مجلسی/ انتشارات: اسلامیه/ چاپ اول.
- عین الحیوه/ محمد باقر مجلسی/ انتشارات کتابفروشی اسلامیه/ چاپ سوم/ زمستان 1377.
- داستانهای شنیدنی و آموزنده از کیفر گناهکاران/ سید جواد رضوی/ ناشر: گلستان ادب/چاپ اول/ زمستان 1379.
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
